¿Cuál es el peso de la herencia genética en el glaucoma?
Es un factor de peso importante en el glaucoma, aunque las bases genéticas de la patología son heterogéneas: existen algunos casos de transmisión directa de generación en generación (como ocurre en los glaucomas congénitos) y otros casos de herencia compleja (por ejemplo, los glaucomas pseudoexfoliativos), en los que se observa un porcentaje de afectos en una misma familia superior a la media poblacional. En ambas circunstancias, los estudios genéticos brindan la oportunidad de detectar posibles futuros casos de glaucoma.
Mientras las investigaciones genéticas siguen avanzando para aumentar el conocimiento en este campo, es importante que los pacientes con antecedentes familiares de glaucoma sean conscientes del mayor riesgo que tienen de padecer la enfermedad. Por ello, es recomendable que las personas con familiares afectos, especialmente de primer orden (padres, hermanos y/o hijos), se sometan a controles oftalmológicos anuales como tarde a partir de los 40 años.
¿Qué es el ojo seco?
Es el resultado de alteraciones en la secreción lagrimal y palpebral que pueden provocar enrojecimiento, picazón, ardor y sensación de cuerpo extraño y de cansancio ocular. Una lubricación adecuada del ojo es posible mediante un equilibrio lagrimal que consta de la producción de lágrimas de buena calidad y un sistema palpebral normal. Cuando ese equilibrio se rompe, o bien se altera por factores externos, la producción de lágrimas disminuye y existe propensión al desarrollo del ojo seco.
¿Qué es una angiografía?
Es una técnica diagnóstica para determinar las estructuras patológicas y anormales que tiene la retina, tanto en sus vasos como en sus diferentes capas. Es válida para la degeneración de la mácula, para la retinopatía diabética y para otras muchas alteraciones maculares y para vasculopatías.
¿Las células madre son la esperanza para la curación de patologías como la DMAE?
Aunque la terapia con células madre aún se encuentra en investigación, ya se está aplicando en fase de pruebas y con muy buenos resultados a pacientes con distrofias retinianas, retinosis pigmentaria y DMAE. Estudios en fase I en humanos parecen demostrar que el uso de células madre embrionarias o pluripotenciales logra mejorar la agudeza visual de los pacientes, ya que permite reemplazar las células fotorreceptoras y/o del epitelio pigmentario que no se regeneran y son fundamentales para la visión. Este resultado se consigue modificando genéticamente las células madre, extraídas de la piel u otras partes del ojo, para que puedan desarrollar la misma función que las células dañadas.
¿Los problemas graves en la córnea desencadenan en un trasplante de córnea? ¿Hay algún tratamiento menos agresivo?
Depende de cada caso en particular. En los últimos años se ha avanzado mucho en los trasplantes parciales de córnea. Se trata de opciones menos agresivas ya que se trasplanta solo una parte con una cirugía de mínima incisión, que repercute en una mayor comodidad para el paciente y en una recuperación más rápida.
Las intervenciones como el lifting y demás correcciones de la estética de la mirada, ¿pueden afectar negativamente a la visión?
La proximidad de los ojos a estas zonas puede suponer un riesgo para la visión, por ello, es importante ponerse en manos de un oftalmólogo oculoplástico. Contamos con la experiencia y conocimientos adecuados y utilizamos técnicas tanto quirúrgicas como sin incisión que resuelven los problemas estéticos con las máximas garantías para el ojo y la visión.
Hace tiempo que veo puntitos, telarañas y flashes de luz periféricos en ambos ojos, pudiéndose tratar de un desprendimiento de vítreo. ¿Es normal que estos síntomas duren tanto tiempo? ¿Es necesario realizar alguna intervención?
El desprendimiento posterior de vítreo es un proceso común a medida que avanza la edad ya que, con los años, el humor vítreo (líquido gelatinoso que rellena la cavidad ocular dándole forma y consistencia) tiende a deteriorase. Como consecuencia, se contrae y pierde tu textura gelatinosa hasta separarse espontáneamente de la retina. Los principales síntomas que conlleva son la visión de moscas volantes o puntos negros que se mueven alrededor del ojo y la percepción de destellos luminosos, cuya frecuencia, aunque pueden persistir largos periodos, suele disminuir con el paso del tiempo. Generalmente, no se aplica ningún tratamiento ya que no se puede revertir el proceso por el que el vítreo pierde su consistencia, pero es necesario realizar una evaluación oftalmológica para seguir su evolución y descartar un posible desprendimiento de retina, en cuyo caso suele requerirse una intervención quirúrgica.
¿Qué papel juegan las lágrimas artificiales en el tratamiento del ojo seco?
En situaciones que aumenten los síntomas: contacto con el cloro de las piscinas, exposición al sol o al viento, los aires acondicionados y el esfuerzo visual (lectura, conducción, etc.), debe aumentarse el uso de lágrimas artificiales. Sin embargo, aquellos pacientes que no controlen su sintomatología con el uso de lágrimas artificiales deberían acudir al oftalmólogo para valorar la posibilidad de añadir otros tratamientos.
¿Qué ha de tenerse en cuenta para poder hacer una angiografía?
Lo más importante para hacer una angiografía es que el paciente no sea alérgico a las sustancias que se van a inyectar.
Si un paciente con Degeneración Macular Asociada a la Edad (DMAE) ve las líneas onduladas, ¿es motivo de emergencia?
Sí, es una urgencia, aunque relativa, ya que se puede esperar 3 ó 4 días. Hay que examinar el ojo, porque el síntoma puede responder a que la enfermedad empieza a descompensarse y puede provocar una pérdida visual severa. En ocasiones, esta deformidad no es debido a una descompensación, pero siempre hay que corroborarlo.
¿A qué es debida la presbicia? ¿Se puede prevenir? ¿Y corregir quirúrgicamente?
En ojos jóvenes, el cristalino, la lente natural del ojo, es muy flexible. Sin embargo, con la edad va perdiendo elasticidad y su capacidad de cambiar de forma y de enfocar los objetos próximos. Esta condición se llama presbicia o vista cansada y es normal en todas las personas a partir de los 40 años. Al estar relacionada con un proceso degenerativo, no se puede prevenir.
Normalmente, para facilitar el enfoque correcto de las personas con presbicia se prescriben gafas de lectura o lentes de contacto bifocales. Con frecuencia, entre los 40 y 60 años de edad, se requiere cambio de gafas cada dos años para eliminar la borrosidad causada por el endurecimiento del cristalino.
Sin embargo, para quienes desean reducir la dependencia de las gafas, cada vez son más amplias y efectivas las opciones quirúrgicas que permiten prescindir de corrección óptica. La cirugía refractiva para la presbicia es una alternativa en creciente demanda por parte de los pacientes.
Existen diferentes técnicas, aunque la más común es la implantación de lentes intraoculares que sustituyen el cristalino y que pueden ser de distintos tipos según las necesidades de cada persona. Este procedimiento es el mismo que se utiliza en la cirugía de catarata.
Otras posibilidades son la implantación de lentes intracorneales o la cirugía corneal con láser, que modifican la asfericidad de la córnea para aumentar la profundidad de foco y compensar la pérdida de acomodación del cristalino.
Para determinar la técnica más adecuada, es muy importante realizar un estudio personalizado del paciente que permita detectar factores clave, como la edad, la profesión o las preferencias y necesidades personales. El éxito de la cirugía refractiva dependerá en alto grado de la individualización del tratamiento, en base a un buen diagnóstico y a una correcta indicación.
¿El estrabismo puede aparecer en cualquier momento?
Sí, el estrabismo es una patología que puede aparecer en cualquier momento de la vida. En muchas ocasiones, debuta de forma súbita en la infancia, relacionándose en algunos casos con un cuadro de malestar general (como un resfriado o una gripe) o de estrés emocional (por ejemplo, a raíz de una separación de los padres o de un cambio de colegio). Asimismo, los adultos pueden tener estrabismos latentes o controlados que pueden descompensarse al asociarse a situaciones de estrés físico o mental.
Sentir mucho picor en los párpados cerca de las pestañas que no se va con el colirio, ¿qué puede ser?
El picor en los párpados puede deberse a muchas razones, pero lo más frecuente, sobre todo en pestañas, es la blefaritis. Es una inflamación en el borde del párpado focalizada en los fóculos de las pestañas. Se asocia a la proliferación excesiva de bacterias que están en la piel. Los casos leves requieren colirios y pomadas antiinflamatorias y antibióticas, lo casos más graves antibióticos orales. Es importante consultar al oftalmólogo ya que en la mayoría de los casos la blefaritis suele ser crónica.
El párpado más bajo de lo normal. ¿Tiene tratamiento?
Se conoce como ptosis palpebral, es la disfunción del músculo elevador del párpado. Se recomienda visitar un oftalmólogo ya que el tratamiento de la ptosis es quirúrgico. Existen distintas técnicas para reparar el tendón que sirve para levantar el párpado o bien lograr que el músculo recupere su tono habitual.
¿Se puede hacer deporte o esfuerzo físico después de una vitrectomía?
Después de cualquier operación del ojo puede hacerse deporte o esfuerzo físico, aunque es conveniente esperar unos días para que las cicatrices se establezcan. Normalmente, diez o doce días suele ser un tiempo suficiente para poder realizar una vida normal. En todo caso, siempre es mejor consultarlo con el médico, por si puede existir alguna contraindicación.
Ver líneas torcidas en las baldosas, por ejemplo, ¿a qué es debido?
Este es un posible síntoma de DMAE (Degeneración Macular Asociada a la Edad) u otra enfermedad de la mácula, la zona central de la retina. En el caso de la DMAE, puede aparecer primero en un ojo y que el paciente no se de cuenta de ello, hasta que finalmente afecta a los dos. Se recomienda consultar al oftalmólogo con urgencia para poder tratarla a tiempo si es este el problema que afecta al paciente.
¿La vista cansada se puede prevenir de alguna manera? ¿Qué soluciones quirúrgicas existen?
La presbicia o vista cansada no es una patología, sino un proceso degenerativo normal asociado al envejecimiento del ojo. Con la edad, el cristalino (lente natural del ojo) pierde elasticidad y capacidad de enfoque, provocando una pérdida de nitidez en la visión cercana que puede corregirse con gafas o a través de una intervención quirúrgica.
No se puede prevenir y, generalmente, se corrige con la utilización de gafas para ver de cerca. También es posible corregirla quirúrgicamente, mediante cirugía láser, implantación de lentes intracorneales o de lentes intraoculares, que pueden ser de varios tipos según las necesidades de cada paciente. Generalmente, la cirugía se lleva a cabo cuando la presbicia está asociada a catarata, miopía o hipermetropía. En cualquier caso, es importante esperar a que la vista cansada haya completado su proceso y se estabilice la graduación. En cualquier caso, se recomienda consultar al oftalmólogo, quien realizará un estudio personalizado para determinar el tratamiento más adecuado.
Mi padre tiene glaucoma de ángulo abierto en el ojo izquierdo, lo que ha dañado considerablemente su nervio óptico. ¿Es posible detener el glaucoma para salvar la poca visión que le queda? Y en caso de operación, ¿se puede regenerar el nervio óptico dañad
El glaucoma es una enfermedad en la que el campo visual va disminuyendo, al producirse una pérdida progresiva de la visión periférica, fruto de un daño cada vez mayor en el nervio óptico. El glaucoma de ángulo abierto, el más frecuente, se da cuando el ángulo camerular, donde están las estructuras encargadas del filtraje del humor acuoso, deja de funcionar correctamente, por lo que aumenta la presión intraocular y el nervio óptico se deteriora.
El tratamiento del glaucoma actúa sobre el único factor de riesgo conocido actualmente, la presión intraocular, que se intenta controlar mediante fármacos (sobre todo colirios), tratamientos con láser (trabeculoplastia) o cirugía (trabeculectomía, esclerotomía profunda no perforante o válvulas). En cualquier caso, el objetivo del tratamiento siempre es conservar la visión restante, porque el daño ya producido a causa de la enfermedad no puede recuperarse. De ahí, la importancia de la detección precoz y de un seguimiento exhaustivo del avance de la patología.
Sufro de constante inflamación y lagrimeo en el ojo izquierdo, síntomas que van unidos a la aparición de un pequeño grano en la esquina del ojo, sobre todo cuando utilizo kohl. ¿A qué se debe?
Los síntomas podrían corresponder a una blefaritis, que es la inflamación del borde del párpado que afecta específicamente a los folículos de las pestañas y a las glándulas que se localizan entre ellos, las cuales se obstruyen provocando una acumulación de grasa que favorece la proliferación excesiva de bacterias. La inflamación, el picor y el enrojecimiento así como el lagrimeo y la presencia de costras, caspa o incluso orzuelos en el borde del párpado son típicos de la blefaritis, que puede manifestarse de forma intermitente en los casos más leves o llegar a afectar a la visión en los más severos.
Aunque no existen medidas preventivas claras, es importante mantener un cuidado aseo palpebral y de las pestañas con jabones de pH neutro, lo que también es útil para tratar la enfermedad puesto que controla la secreción grasa. De todos modos, aconsejamos consultar a un especialista en oculoplástica para confirmar el diagnóstico y valorar el tratamiento más adecuado, ya que la blefaritis puede convertirse en una patología crónica.
¿Cuándo se hace una oclusión ocular?
Las oclusiones oculares se realizan para hacer trabajar más el ojo enfermo, tapando el sano, de tal manera que se combata la ambliopía. Depende del grado de visión y de la edad del paciente se requerirá tapar con más intensidad el ojo bueno para que desarrolle la visión de su ojo amblíope.
¿Existe algún tratamiento quirúrgico para la alta miopía?
Las personas con más de ocho dioptrías tienen alta miopía y deben someterse a revisiones periódicas oftalmológicas. Tienen algunas limitaciones, como la cirugía refractiva con Láser Excímer, que está indicado para pacientes con menos de 8 dioptrías. Pero existen técnicas como la cirugía refractiva con lentes intraoculares que son una buena opción. Se valora en consulta y se decide qué tipo de lentes son las adecuadas a cada paciente, a su tipo de córnea y a sus necesidades visuales.
¿Qué valor o beneficio puede tener la utilización de células madre en el tratamiento de enfermedades?
Se tienen que realizar aún muchas investigaciones en este campo para que puedan aplicarse a los pacientes afectos de enfermedades oculares, especialmente de la retina.
¿Qué tipos de cirugías existen para corregir un defecto refractivo?
Hoy en día, se dispone de varias técnicas. La más popular para los pequeños defectos refractivos, tanto la miopía, como la hipermetropía y el astigmatismo es el LASIK. Pero también hay otras opciones para casos más especiales: lentes fáquicas, extracción del cristalino, lentes intracorneales o anillos intraestromales.
Padezco DMAE húmeda. ¿Cuáles son las opciones de tratamientos disponibles para una persona de edad avanzada? ¿Existe la posibilidades de recuperar algo de visión?
La DMAE (Degeneración Macular Asociada a la Edad) es una enfermedad degenerativa de la zona central de la retina, la mácula, encargada de la visión central y de detalle, que nos permite reconocer rostros y realizar tareas de precisión, como leer, coser o conducir. En su forma húmeda, se caracteriza por el crecimiento de vasos sanguíneos anómalos, de paredes muy delgadas, que filtran fluidos y sangre a la mácula provocando una pérdida rápida de la visión central del paciente. El tratamiento se orienta a frenar el crecimiento de estos vasos sanguíneos mediante inyecciones intraoculares de fármacos antiangiogénicos, aplicadas actualmente con muy buenos resultados, ya que detienen el proceso de pérdida de visión y, en muchas ocasiones, logran incluso mejorar la capacidad visual del paciente. El inconveniente es que se trata de terapias a largo plazo que requieren acudir al oftalmólogo una vez al mes o cada dos meses, aproximadamente, por lo que el futuro está en fármacos que permanezcan dentro de la cavidad vítrea durante largos periodos de tiempo y reduzcan la dependencia del paciente.
¿Por qué se producen los orzuelos y cuál es su tratamiento?
Un orzuelo es la oclusión de la glándula sebácea que provoca una inflamación y el abultamiento del párpado. Suele afectar a menudo a pacientes con blefaritis crónica. Normalmente el tratamiento consiste en soluciones antiinflamatorias en pomada o inyectadas.
¿Qué es una evisceración y cuándo puede realizarse?
Una evisceración es la extracción de todos los tejidos oculares dejando solamente la pared externa, la esclerótica, de tal manera que quede una cavidad que se rellena de algún material para simular el ojo, con una cascarilla en la superficie del ojo que se parezca al otro ojo. La evisceración se puede realizar en muchos casos, a excepción de tumoraciones o cuando la esclerótica está altamente destruida.
La inyecciones intraoculares que liberan fármacos en el ojo, ¿en qué tipo de trastornos se utilizan?
Las inyecciones intraoculares actúan liberando fármacos de forma local en el interior del ojo, especialmente en la retina y de forma aun más específica, en la mácula (zona central de la retina responsable de la visión de detalle). El caso más claro es el tratamiento de la DMAE, aunque también se aplican con éxito en casos de trombosis retiniana, alta miopía y de enfermedades vasculares de la retina, como edema macular diabético. Con el uso de las inyecciones intraoculares, se ha conseguido que cerca del 60% de los pacientes tratados recupere la visión, frente al 20% que lo hacía con otras técnicas, y se evitan los riesgos asociados a la cirugía, cuyo número se ha reducido casi a la mitad en los últimos años, gracias a esta opción farmacológica. Al ser un campo que se está desarrollando a un ritmo vertiginoso, se espera que pronto también puedan tratarse patologías hereditarias de la retina que actualmente no tienen cura.
¿Qué significa mirar hacia zonas claras y ver motas de un color oscuro que flotan en la visión?
Los cuerpos flotantes o moscas volantes (miodesopsias) son trocitos de sustancia gelatinosa que se forman en el humor vítreo, el líquido transparente que llena el ojo, y proyectan sombras en la retina. Suelen tener poca importancia, aunque en ocasiones pueden provocar desgarros o hemorragias, dando lugar a nuevos cuerpos flotantes u ocasionalmente a un desprendimiento de retina. El fenómeno está relacionado con la edad, aunque es recomendable que acuda al oftalmólogo para una exploración y diagnóstico adecuados.
¿Se puede prevenir la vista cansada? ¿Qué soluciones quirúrgicas existen actualmente?
La presbicia o vista cansada no es una patología, sino un proceso degenerativo normal asociado al envejecimiento del ojo y, por lo tanto, no se puede prevenir la vista cansada. Con la edad, el cristalino (lente natural del ojo) pierde elasticidad y capacidad de enfoque, provocando una pérdida de nitidez en la visión cercana que suele compensarse con la utilización de gafas.
Sin embargo, también es posible corregir la presbicia mediante intervención quirúrgica, cirugía láser e implantación de lentes intracorneales o intraoculares, que pueden ser de varios tipos según las necesidades de cada paciente. Generalmente, la cirugía se lleva a cabo cuando la presbicia está asociada a catarata, miopía o hipermetropía, y se recomienda esperar a que la graduación se haya estabilizado. En cualquier caso, es aconsejable consultar al oftalmólogo, quien realizará un estudio personalizado para determinar el tratamiento más adecuado teniendo en cuenta factores clave como la profesión o las preferencias personales además de la edad.
¿Cómo es la visión de una persona con glaucoma?
El glaucoma provoca una disminución progresiva del campo visual del paciente, cuya visión periférica se va reduciendo poco a poco. Por ello, es difícil percatarse de esta pérdida gradual hasta que la enfermedad ya se encuentra en estadios avanzados y el campo visual se ha reducido en gran parte y de manera irreversible.
El mito de que las personas con glaucoma ven un túnel negro no se ajusta a la realidad, ya que el “aspecto” de la enfermedad varía según la persona y el grado de afectación del campo visual. Algunos pacientes describen visión borrosa, niebla o visión de puntos ciegos, aunque muchas veces les resulta difícil explicar qué les pasa y pueden confundir el glaucoma con otras enfermedades oculares como las cataratas.
¿Cuándo las secreciones del ojo (legañas) son síntomas de un proceso importante?
Normalmente, las secreciones oculares son síntomas de procesos externos como conjuntivitis u otras infecciones o inflamaciones. Normalmente, no constituyen procesos severos oculares y habitualmente se tratan con antibióticos tópicos.
¿Qué síntomas produce una infección dentro del ojo (endoftalmia) y qué urgencia tiene?
Si un paciente operado de cataratas o de otro proceso intraocular sufre una pérdida severa de visión con ojo notablemente rojo y dolor ocular, tiene que acudir lo más urgentemente posible al oftalmólogo. No tiene que retrasarse ni un día, ya que esta urgencia puede ser fundamental para la visión del ojo.
Sufro alta miopía, ¿tengo más riesgo de padecer enfermedades oculares? ¿Tengo que tener cuidado al practicar deporte?
Si practicas deporte, debes tener el mismo cuidado que cualquier otra persona. Puedes utilizar gafas de protección para evitar lesiones o irritación ocular.
Por otro lado, el ojo con alta miopía tiene una mayor predisposición a padecer ciertas enfermedades oculares, especialmente de retina.
Algunos de los principales problemas relacionados con este factor de riesgo son el desprendimiento de la retina, la degeneración de la retina central por placas de atrofia, el crecimiento de vasos por debajo de la mácula (centro de la retina), el agujero macular miópico y la separación de las capas de la retina macular (squisis).
Estas enfermedades pueden provocar una discapacidad visual importante e incidir directamente en la calidad de vida, por lo que es importante diagnosticarlas de forma precoz. Existen ciertos signos de alarma, como la aparición de moscas volantes (manchas negras que se mueven entorpeciendo la visión), la visión de luces similares a flashes, manchas fijas en la visión o la visión distorsionada de las líneas rectas. Ante cualquiera de estos síntomas, visita a tu oftalmólogo.
¿Puede afectar el colesterol a la visión?
Los altos niveles de colesterol en sangre pueden aumentar o acelerar el riesgo de padecer determinadas patologías oculares, al bloquear el flujo de sanguíneo de la zona ocular. Del mismo modo que el colesterol se acumula en las paredes de los vasos sanguíneos del cuerpo, también lo hace en las de los ojos, provocando una disminución de la oxigenación de los tejidos oculares. En caso de ocluirse la arteria central de la retina, tejido altamente vascularizado que contiene una gran cantidad de vasos sanguíneos, puede producirse un infarto retiniano masivo que conlleva una pérdida prácticamente total de la visión. Para prevenirlo, es fundamental llevar una vida sana, siguiendo una dieta equilibrada y baja en grasas y realizando ejercicio físico regular, además de evitar otros hábitos perjudiciales, como el tabaco o el consumo no moderado de alcohol.
Tengo miopía desde hace muchos años y siempre he llevado gafas, aunque me gustaría prescindir de ellas. ¿Es recomendable someterse a una operación de miopía a mi edad?
La miopía es un defecto refractivo que se produce cuando el globo ocular es demasiado alargado o la córnea demasiado curva, por lo que las imágenes se enfocan delante de la retina y no sobre ella, dificultando la visión lejana. Suele corregirse con gafas o lentes de contacto, aunque la cirugía refractiva es una opción para quienes desean prescindir de corrección óptica. Salvo excepciones, la intervención debe realizarse una vez se haya estabilizado la miopía, de los 20 años en adelante. A partir de ahí, el factor edad no limita una posible cirugía, aunque sí influye en la elección de la técnica, que deberá ser valorada por el oftalmólogo.
Recomendamos realizar una visita a un centro especializado, aunque cuando se busca corregir un defecto refractivo a partir de los 50-55 años, suele implantarse una lente intraocular que sustituye el cristalino, la lente natural del ojo que con el tiempo va perdiendo elasticidad (presbicia) y transparencia (catarata). De este modo, la prótesis artificial implantada es ópticamente mejor que el cristalino natural del paciente de cierta edad.
¿Cómo evitar que suba la presión ocular y cómo favorecer que baje en el día a día, además de tomar los medicamentos adecuados?
Es muy importante que el paciente con presión ocular elevada, que suele ser uno de los síntomas del glaucoma, sea muy escrupuloso en seguir el tratamiento y las recomendaciones del oftalmólogo. Existen fármacos con cortisona o ansiolíticos y antidepresivos que provocan una subida de la presión intraocular. Es por este motivo que los pacientes deben revisarse periódicamente la presión intraocular y consultar a su oftalmólogo los medicamentos que toman.
¿Qué no debe hacer un paciente en el postoperatorio de una vitrectomía?
En general, puede hacer una vida normal, excepto si lleva gas dentro del ojo, en cuyo caso, debe adoptar la posición que le indique su médico. Siempre debe evitar viajar en avión o a alturas superiores a 800- 600 m., como el paso por puertos de montaña, bien en tren o en automóvil. Ante esta necesidad, hay que consultar al oftalmólogo.
¿Qué es un ojo vago o amblíope?
El ojo amblíope es el ojo que no ha desarrollado la visión teniendo sus estructuras oculares en buenas condiciones. La visión se desarrolla desde el nacimiento y el ojo va adquiriendo más capacidad de percibir los objetos: lo llamamos agudeza visual. En el ojo amblíope, este desarrollo de la agudeza visual, por diversas razones, no se produce. El ojo es anatómicamente normal, es decir, sus estructuras son normales, pero no ha desarrollado la visión.
¿Qué sintomatología produce el desprendimiento de retina y qué urgencia tiene?
Los síntomas del desprendimiento de retina son sensación de luces (fotopsias) o cuerpos flotantes en el espacio vítreo o, en ocasiones, una mancha progresiva o descenso visual. Es importante que contacten lo más rápidamente posible con su oftalmólogo. En cualquier caso, no es una urgencia vital, pero conviene que la operación se realice cuanto antes por parte de un cirujano experto.
¿Cómo afecta el colesterol alto a la salud ocular? ¿Qué trastornos puede provocar?
Los altos niveles de colesterol en sangre pueden aumentar o acelerar el riesgo de padecer determinadas patologías oculares al bloquear el flujo de sanguíneo de la zona ocular. Del mismo modo que el colesterol se acumula en las paredes de los vasos sanguíneos del cuerpo, también lo hace en las de los ojos, provocando una una disminución de la oxigenación de los tejidos oculares. En caso de ocluirse la arteria central de la retina, se produce un infarto retiniano masivo que produce una pérdida prácticamente total de la visión.
Para prevenirlo, es fundamental llevar una vida sana, siguiendo una dieta equilibrada y baja en grasas y realizando ejercicio físico regular, así como evitando otros hábitos perjudiciales como el tabaco o el consumo no moderado de alcohol.
Un paciente con miopía que quiera operarse para prescindir de las gafas, ¿puede realizarse la cirugía refractiva si tiene la córnea fina?
Si bien es cierto que la más conocida, la técnica LASIK, no es una opción adecuada para las córneas finas, existen alternativas con otras técnicas que sí pueden realizarse: el láser excímer o bien las lentes fáquicas.
¿Cuál es la amplitud de nuestro campo visual?
La amplitud horizontal del campo visual se extiende hasta 200- º, mientras que su extensión vertical llega a 130- º, en condiciones normales.
¿Por qué el ojo seco puede provocar, a la vez, un ojo lloroso?
Cuando la calidad o cantidad de lágrima no es buena –dentro de cierto rango– el organismo reacciona y, como medida de protección, se estimula la segregación de lágrima. Empieza un círculo: el ojo percibe que está seco y produce un poco de lágrima, pero, como sigue siendo deficiente y no soluciona el problema, vuelve a percibir que está seco y a producir otro poco de lágrima. Así sucesivamente hasta que se excede la capacidad del sistema de drenaje lagrimal y el ojo llora.
Por esta razón, el uso de lágrimas artificiales en pacientes con ojo seco resuelve en la mayoría de casos el problema del lagrimeo, ya que el ojo está bien lubricado y se restablece el equilibrio.
¿Qué enfermedades oculares son hereditarias?
Existen muchas enfermedades oculares que están ligadas a la herencia cromosómica y está incluso determinado su tipo genético de defecto. Enfermedades de todas las partes del ojo pueden tener carácter hereditario. La más conocida es la retinosis pigmentaria.
¿Puedo volar en avión después de una cirugía de desprendimiento de retina?
Las restricciones a la hora de volar después de una operación de desprendimiento de retina son debidas al gas terapéutico que, en algunos pacientes, se inyecta en el interior del ojo para favorecer el proceso de re-aplicación de la retina. Este gas puede expandirse si disminuye la presión atmosférica, como ocurre a mucha altitud, lo que puede hacer aumentar la presión intraocular y, en consecuencia, dañar el nervio óptico. Para evitarlo, desaconsejamos viajar en avión hasta que el gas nos se haya reabsorbido totalmente, un proceso que suele tardar entre una semana y un mes, en función de los casos, y cuya evolución debe valorar el oftalmólogo. Cuando la burbuja de aire ha desaparecido por completo de la cavidad ocular, no hay inconveniente en coger un avión.
Por otro lado, esta restricción inicial no afecta a los pacientes a quienes, en vez de inyectarse gas, se les introduce aceite de silicona con el mismo objetivo de ayudar a mantener la retina en su posición. Como contrapartida, este aceite es una sustancia que no se reabsorbe ni desaparece por sí sola, de modo que es necesario llevar a cabo una segunda intervención quirúrgica para extraerla, al cabo de entre 2 y 6 meses, en el momento idóneo en que el cirujano lo indique.
¿Es normal que el paciente diabético sufra algún derrame ocular después de una intervención quirúrgica?
Es mucho más frecuente que aparezcan hemorragias en el post-operatorio de una intervención, especialmente si se ha practica vitrectomía, en el caso de los pacientes con retinopatía diabética. Esto se debe a que las paredes de los vasos de estos pacientes son enormemente frágiles y más tendentes a producir sangrados.
Un paciente operado de LASIK, ¿puede hacer deporte?
Sí, puede hacer cualquier deporte, como también pueden practicarlo todos los pacientes operados de cualquier patología, siempre que sus condiciones físicas lo permitan y que hayan transcurrido unos días desde la intervención.
¿Cuáles son los síntomas que puede presentar un paciente después de realizarse un láser de YAG?
El paciente puede notar pequeños cuerpos flotantes, que son los restos capsulares en el espacio vítreo, pero pasados unos días, normalmente, desaparecen. La fotocoagulación con láser YAG se aplica en la cápsula que sujeta la lente intraocular artificial y que, con el tiempo, se vuelve opaca, por lo que el paciente pierde visión. La fotocoagulación con láser YAG no es dolorosa y logra, de una forma rápida, una mejoría visual
¿Por qué lloran los ojos cuando tenemos fatiga visual?
Debido al estilo de vida actual, pasamos la mayor parte del tiempo utilizando la visión cercana para leer, trabajar con el ordenador, mirar el móvil… diferentes situaciones en las que se nos “olvida” parpadear (lo hacemos, aproximadamente, la mitad de veces que en visión lejana). Como consecuencia de la disminución del parpadeo, la lágrima no se distribuye correctamente por toda la superficie ocular y el ojo se seca, activando la producción de pequeñas cantidades de lágrima para compensar el problema. Dado que esta respuesta lagrimal no permanece suficiente tiempo en el ojo como para corregir el problema de la sequedad, sigue produciéndose lágrima, que termina por rebosar y provocar que el ojo llore.
¿A qué edad se recomienda realizar el primer examen ocular?
Cualquier anomalía en los ojos debe examinarse a cualquier edad, desde el nacimiento. Durante la escolaridad es obligatorio realizar un examen a todos los niños, a los 4 ó 5 años, en los que se determina su capacidad visual.
He sufrido desprendimiento de retina y de vítreo. ¿Puedo operarme de cataratas sin riesgo?
El hecho de padecer desprendimiento de vítreo no tendría por qué perjudicarte a la hora de operarte de la catarata. De hecho, se calcula que la mitad de las personas de más de 65 años padecen cataratas y la mayor parte de ellas tienen, además, desprendimiento de vítreo. Por lo que se refiere al desprendimiento de retina, si está operado con éxito y convenientemente, no supone tampoco un factor de riesgo añadido en una cirugía de cataratas.
Para mayor seguridad, sería conveniente valorar si existen lesiones en la retina que puedan producir complicaciones en el momento de operar la catarata, por lo que se recomendaría una revisión con un especialista en retina antes de someterse a cirugía de catarata.
¿Sobre qué tejidos del ojo suelen producirse los tumores intraoculares?
Los tumores del ojo pueden producirse sobre cualquier tejido, pero el más frecuente, en el adulto, es el melanoma de coroides, un tumor maligno que puede tratarse mediante radioterapia y otros tratamientos con notable éxito. Otros tejidos en los que también pueden aparecer tumores malignos son la conjuntiva, la glándula lagrimal, o la órbita, entre otros. También existen tumores benignos, que normalmente se resecan con facilidad. En el niño, hay un tumor especialmente conocido de la retina, llamado retinoblastoma, que da una apariencia de la pupila blanca y que tiene que tratarse lo antes posible porque puede llevar a la muerte del niño, si no se realiza un tratamiento apropiado.
¿Cuándo empezará a ver correctamente un paciente operado de Lasik?
En general, el paciente operado de Lasik tiene una visión aceptable o cercana a su máxima visión, a las pocas horas. Sin embargo, en algunas ocasiones, la visión tarda en mejorar alrededor de una semana.
¿El glaucoma suele estar presente en ambos ojos o puede darse en uno solo?
Determinados tipos de glaucoma, como aquellos cuya causa es un traumatismo u otra enfermedad ocular, pueden darse en un solo ojo. Sin embargo, el glaucoma primario de ángulo abierto, que es el más frecuente, acostumbra a afectar a ambos ojos, si bien es cierto que la enfermedad normalmente suele estar menos avanzada en uno de ellos.
¿Por qué se produce un aumento de la presión ocular?
El aumento de la presión ocular obedece a múltiples factores, que pueden resumirse como mecanismos que hacen que el líquido intraocular (humor acuoso) no se pueda eliminar correctamente por su canal normal, lo que provoca dicho aumento de presión. Éste puede ser leve y crónico -glaucoma crónico- o brusco, debido a otros procesos. El oftalmólogo debe examinar al paciente de forma urgente, especialmente en el caso de las formas agudas.
¿Debe acudirse al médico si lloran los ojos?
El lagrimeo excesivo puede resultar más o menos molesto según cada paciente, pero es importante consultar al especialista, sobre todo, cuando el ojo lloroso está asociado a enrojecimiento ocular, dolor y/o secreciones. También debe revisarse cuando se trata de un problema que, más allá de ser ocasional, se convierte en permanente.
¿Qué ocurre cuando un paciente es menor de 5 años?
Algunos niños tienden a colaborar más que otros en consulta. Esta cooperación entre el oftalmólogo y el paciente es imprescindible para que el especialista pueda valorar si existe una enfermedad ocular severa que pueda comprometer la visión del niño. En los casos en los que no se puede realizar una correcta exploración, se suele revisar al niño bajo anestesia, lo que permite garantizar la exploración de todas las zonas del ojo.
Me han operado de un desprendimiento de retina. ¿Puedo volar en avión?
Las restricciones a la hora de volar después de una operación de desprendimiento de retina son debidas al gas terapéutico que, en algunos pacientes, se inyecta en el interior del ojo para favorecer el proceso de reparación de la retina. Este gas puede expandirse si disminuye la presión atmosférica, como ocurre a mucha altitud, lo que puede hacer aumentar la presión intraocular y, en consecuencia, dañar el nervio óptico. Para evitarlo, desaconsejamos viajar en avión hasta que el gas nos se haya reabsorbido totalmente, un proceso que suele tardar entre una semana y un mes, en función de los casos, y cuya evolución debe valorar el oftalmólogo. Sin embargo, con el paso de los meses, cuando la burbuja de aire ya haya desaparecido por completo de la cavidad ocular, no hay inconveniente en poder coger un avión.
Por otro lado, hemos de tener en cuenta que esta restricción inicial no afecta a los pacientes a quienes, en vez de inyectarse gas, se introduce aceite de silicona durante la vitrectomía, con el mismo objetivo de ayudar a mantener la retina en su posición. Como contrapartida, este aceite es una sustancia que no se reabsorbe ni desaparece por sí sola, de modo que es necesario llevar a cabo una segunda intervención quirúrgica para extraerla al cabo de entre 2 y 6 meses, en el momento idóneo en que el cirujano así lo indique.
¿A qué se deben las ojeras?
Hay diferentes causas y tipos de ojeras. Las ojeras hereditarias presentes en algunas familias son genéticas y se producen porque el tejido subcutáneo es muy fino, de modo que se transluce el músculo que hay debajo y adoptan un color violáceo característico, muy difícil de maquillar y que se suele hacer más notorio con el paso de los años. Además, estas ojeras generalmente se asocian a un hundimiento de la zona (surco nasoyugal), por lo que el párpado hace sombra y se notan más.
Las ojeras raciales son un rasgo común en razas de piel más oscura, como las árabes, y también tienen origen genético. En este caso, se producen por la acumulación de pigmento en la piel.
Por último, hay ojeras adquiridas que son causa de alteraciones en la pigmentación, como por ejemplo manchas en esa zona provocadas por la acción solar.
¿Qué no debe hacer un paciente postoperado reciente de Lasik?
Durante unos días, especialmente durante las dos primeras semanas, debe evitar frotarse los ojos, bañarse en piscinas y maquillarse los párpados.
¿Por qué una presión arterial baja incrementa el riesgo de glaucoma que se produce por un aumento de la presión intraocular?
En primer lugar, es importante aclarar que la presión arterial se refiere a la presión que ejerce la sangre en las paredes de las arterias y que nada tiene que ver con el glaucoma. El principal factor de riesgo conocido del glaucoma y el único contra el que actualmente podemos luchar es la presión intraocular. Ésta es el resultado de la presión del humor acuoso (líquido transparente que baña las estructuras oculares) sobre la pared del ojo. Actualmente, no se conoce ninguna medida preventiva para evitar la presión intraocular, que se intenta controlar mediante tratamiento farmacológico o láser.
Por lo que respecta a la presión arterial, si es elevada puede ser el origen de muchas patologías retinianas, como la retinopatía hipertensiva o la degeneración macular asociada a la edad (DMAE), ya que la retina es un tejido altamente vascularizado que contiene una gran cantidad de vasos sanguíneos. Por el contrario, en algunos casos, la presión arterial baja puede producir lesión de aspecto glaucomatoso en el nervio óptico por mala perfusión sanguínea del mismo.
¿La conjuntivitis siempre cursa con ojo lloroso?
La conjuntivitis suele ir asociada, en menor o mayor grado, a ojo lloroso, ya que la producción de lágrima –encargada de “limpiar” la superficie ocular– aumenta como mecanismo de defensa del organismo ante cualquiera de los factores que provocan la patología (virus, bacterias, ácaros, polen, cloro de las piscinas…).
¿Qué se ha de hacer cuando un niño se debe graduar?
Normalmente, el óptico-optometrista o el oftalmólogo aplican un colirio que dilata la pupila del niño y que relaja los músculos encargados de la acomodación para enfocar los objetos lejanos o cercanos. Así, el especialista puede examinar un posible error o defecto refractivo y valorar si existen daños en otras partes del ojo, como la retina o el nervio óptico
Repentinamente aparecen destellos de luz y sombras en un ojo. ¿Puede ser un problema serio?
Podría ser síntoma de un desprendimiento de retina, se aconseja visitar al oftalmólogo con urgencia para confirmarlo. De ser así, debería tratarse enseguida ya que las posibilidades de mejora son mucho mayores si no se desprende la mácula o área central de la retina.
¿Cómo se pueden evitar y corregir las bolsas en los ojos?
Las cremas de contorno de ojo pueden ayudar, aunque no logran evitar al 100% el problema.
Si las bolsas son pequeñas y están asociadas a un surco nasoyugal (hundimiento en la zona de la ojera), pueden mejorar tratando este surco con inyecciones de ácido hialurónico que restauran el volumen y disimulan el efecto.
Sin embargo, el tratamiento de las bolsas, especialmente cuando son pronunciadas, suele ser siempre quirúrgico. La técnica que se utiliza es la blefaroplastia, una de las cirugías estéticas faciales más demandadas, que en IMO realizamos asistida con láser y por vía transconjuntival para no dejar cicatrices visibles.
La blefaroplastia puede asociarse a otros tratamientos como un peeling o un resurfacing (láser) para mejorar, al mismo tiempo, la calidad y el color de la piel.
Una mejora de la visión repentina a los 60 años. ¿Es posible?
Podría ser síntoma de una catarata. La catarata puede manifestarse habitualmente con visión borrosa o doble, fotofobia, dificultades para conducir de noche, aumento de la miopía o recuperación de la visión cercana inexplicable. Es frecuente que las personas a las que les ocurre no acudan al oftalmólogo ya que no es un síntoma molesto. Por ello es recomendable realizar revisiones periódicas a partir de los 40 años para detectar este tipo de patologías oculares degenerativas.
¿Qué aplicaciones tiene la cirugía robótica en oftalmología? ¿En qué operaciones se utiliza?
La cirugía robótica permite realizar intervenciones quirúrgicas de una forma mucho más precisa y menos invasiva a través de robots que asisten a los cirujanos y logran un nivel de temblor 10 veces menor al de la mano humana. Estos robots actúan de forma parecida a un simulador de vuelo, ya que reproducen con gran exactitud, en el interior del ojo, los movimientos que el cirujano realiza desde el exterior.
Pese a que la cirugía robótica es un campo con mucho futuro por delante, los robots están en estudio para poder canular venas e introducir en ellas sustancias o fiadores (pequeños catéteres) para abrir trombos.
¿Qué ocurre si no se trata la obstrucción lagrimal?
La localización de la obstrucción lagrimal determinará la importancia de resolver el consiguiente ojo lloroso. Si el paciente tiene una obstrucción alta, es decir, en los canalículos lagrimales (pequeños conductos que se encuentran en los párpados), no suele pasar de ser un problema molesto por el hecho de estar llorando constantemente. Sin embargo, cuando la obstrucción es más baja y se localiza tras el saco lagrimal, este puede infectarse debido a la acumulación de la lágrima y dar lugar a una dacriocistitis (inflamación del saco lagrimal). Eventualmente, esto podría llegar a generar problemas más graves como una celulitis orbitaria (infección de la grasa y de los músculos que rodean el ojo).
¿Un problema oftalmológico que no se detecta a tiempo influye en un retraso escolar?
En ocasiones, los pacientes que tienen defectos visuales no pueden seguir las clases con normalidad, ya que no detectan con definición los objetos a cierta distancia. Esto hace que el niño se distraiga, pierda la concentración y el interés en seguir los estudios. Por tanto, a cualquier niño que tenga una deficiente escolaridad hay que hacerle un examen para descartar este punto.
Una persona operada de una patología de la retina, ¿de qué lado puede dormir?
Si no tiene gas ni aceite de silicona puede dormir en cualquier posición. Al no existir ningún elemento taponador (gas o aceite de silicona) no es necesario que el paciente se posicione.
¿Cómo se pueden prevenir y tratar las ojeras?
Las únicas ojeras que se pueden prevenir son las adquiridas, utilizando una buena protección solar que evite la aparición de manchas en la piel. A partir de ahí, la solución para este tipo de ojeras son procedimientos despigmentantes, como peelings o láser. Este también es el tratamiento indicado para las ojeras raciales.
En cambio, las ojeras familiares hereditarias se tratan con inyecciones de ácido hialurónico, que restauran el volumen y, con ello, mejoran la incidencia de la luz, disimulando el efecto de la ojera. Otra opción es la carboxiterapia, que consiste en microinyecciones subcutáneas de dióxido de carbono (CO2) para facilitar la oxigenación y la circulación de la zona, que adquiere de nuevo una tonalidad rosada y una textura más tersa. Ambos tratamientos (inyecciones de ácido hialurónico y carboxiterapia) pueden combinarse.
Por tanto, es fundamental tratar la ojera en función de su causa y ofrecer consejo personalizado a cada paciente.
Aunque no eviten la aparición de bolsas y de ojeras, unos buenos cuidados de la piel –sobre todo una buena protección solar, ya que el sol es uno de los principales factores de envejecimiento– ayudarán a que estos problemas sean menos acusados.
¿Qué es el campo visual?
El campo visual es el espacio que abarca la visión del ojo cuando está inmóvil mirando un punto fijo. Normalmente, se evalúa el perímetro del campo visual y también la sensibilidad que tiene en las diferentes zonas dentro de este perímetro.
¿Cuántas veces parpadeamos?
Los músculos del párpado permiten pestañear unas 20.000 veces al día.
Un niño de 5 años desvía un ojo algunas veces, sobre todo cuando está cansado o tiene sueño. ¿Es preocupante?
Puede ser que el pequeño padezca estrabismo (desviación ocular). A menudo esta enfermedad típica de la infancia se presenta de manera intermitente, siendo más frecuente en estados febriles. Es importante llevar al niño al oftalmólogo para diagnosticarle y tratarle antes de los 7 u 8 años de edad -cuando termina la fase de maduración visual- y que el problema no persista en la edad adulta.
¿Cuál es la posición de los pacientes que tienen gas intraocular?
Normalmente, la cabeza tiene que estar inclinada hacia adelante para que el gas no contacte la parte anterior del ojo y contacte más superficie de la parte posterior. Dependiendo de la cantidad de gas que tenga, debe estar más o menos posicionado durante más o menos tiempo.
¿En qué estaciones las alergias afectan más a los ojos?
En primavera y verano las alergias oculares estacionales afectan más a los ojos porque es época de polinización. La conjuntivitis alérgica estacional, asociada fundamentalmente al polen, es la forma más prevalente de alergia ocular y su síntoma principal es el picor, además de enrojecimiento, lagrimeo, párpados hinchados y sensación de quemazón o de cuerpo extraño.
Otra alergia ocular estacional que debemos tener en cuenta es la queratoconjuntivitis vernal, típica de los niños y que también suele manifestarse sobre todo en primavera y en verano. En este caso, el cuadro clínico que conlleva es de mayor gravedad ya que, aparte del picor, la visión puede verse amenazada debido a las lesiones que producen en la córnea.
Profesionales cualificados
El cuidado de sus ojos en buenas manos..
¿Qué es el glaucoma de ángulo abierto y el de ángulo cerrado?
En el interior del ojo existe un espacio que se llama cámara anterior. Este espacio contiene un líquido transparente (humor acuoso), que baña las estructuras que allí se encuentran y mantiene sus propiedades ópticas.
El líquido está entrando y saliendo constantemente de la cámara anterior. La salida del mismo se produce a través del ángulo que forman la córnea y el iris cuando se unen. El ángulo tiene la función de dejar salir el humor acuoso hacia el exterior del ojo para que la presión intraocular se mantenga estable y no se dañe el nervio óptico.
En el caso de los glaucomas de ángulo abierto, pese a que este ángulo está abierto, por diferentes motivos, no funciona correctamente, por lo que el humor acuoso sale más lentamente del ojo, provocando un aumento de la presión intraocular y el consiguiente daño del nervio óptico.
En el caso de los glaucomas de ángulo cerrado, el ángulo se cierra e impide la salida del humor acuoso, aumentando igualmente la presión intraocular.
¿Es cierto que la mujer en la menopausia tiene más riesgo de desarrollar problemas de visión?
La menopausia constituye un factor de riesgo en la aparición o acentuación de determinados problemas visuales. La razón son los cambios hormonales que se producen en este periodo, ya que las superficies de la córnea y la conjuntiva del ojo contienen receptores de hormonas sexuales que, al ver alterada su cantidad, modifican la cantidad y la calidad de la película lagrimal. Por ello, uno de las patologías más comunes entre las mujeres mayores de 50 años es el ojo seco, caracterizado por la irritación, el escozor, el enrojecimiento y la sensación de arenilla a causa de una mala lubricación ocular.
Las alteraciones en los niveles de hormonas son habituales en esta etapa y no deben ser motivo de preocupación, aunque es básico prestar especial atención a cualquier cambio en la visión y realizar revisiones oftalmológicas periódicas para controlar su evolución.
¿Es contraproducente hacerse una angiografía cuando se sigue un tratamiento ocular?
No es contraproducente para ningún tratamiento ocular.
¿Existe algún tratamiento que frene el deterioro de la retinosis pigmentaria?
La retinitis pigmentaria es la enfermedad hereditaria más frecuente de la retina. Se caracteriza por una degeneración progresiva de la retina. Actualmente carece de tratamiento, y su gravedad hacen que sea una de las patologías oculares de origen genético sobre las que más se está investigando. La terapia génica está ofreciendo resultados muy esperanzadores. Aunque no existe todavía tratamiento, los pacientes con retinosis podrían acudir al Departamento de Genética de IMO, para llevar a cabo los estudios que están en proceso. Según se desprende de las conclusiones del Congreso internacional de Retina celebrado en IMO, estudios en fase I en humanos ya parecen estar demostrando cómo el uso de células madre para reemplazar células dañadas de la retina logra mejorar la agudeza visual de los pacientes. Esta terapia se aplica en pacientes que pierden células fotorreceptoras y/o del epitelio pigmentario, un tipo de células que no se regeneran, y que son fundamentales para la visión. Lo que se está consiguiendo con las nuevas terapias es reemplazarlas por células madre embrionarias o pluripotenciales extraídas de la piel o de otras partes del ojo, que, tras ser alteradas, son capaces de desarrollar la misma función que las células retinianas dañadas. En estos momentos, este tratamiento se está aplicando en fase de pruebas y con muy buenos resultados a pacientes con distrofias retinianas, retinosis pigmentaria y DMAE.
¿Qué no debe hacer un paciente postoperado reciente de trasplante de córnea?
Debe evitar hacer grandes esfuerzos y sobre todo, evitar los traumatismos directos al ojo.
Equipos pioneros
Somos especialista en elcuidados de los ojos Y somos cuidadosos con
¿Qué pruebas se utilizan para diagnósticar el glaucoma?
Para detectar el glaucoma y determinar de qué tipo es y en qué estadio se encuentra, no es necesario realizar exploraciones muy complejas ni dolorosas para el paciente. Las pruebas más importantes a la hora de realizar el diagnóstico son el examen del nervio óptico –bien sea de manera directa o con pruebas automatizadas como la OCT– y la toma de la presión ocular (tonometría). Estas se complementan con la realización de un campo visual (campimetría) para determinar el estadio de la enfermedad; la visualización el ángulo que forman la córnea, el iris y la esclera para clasificar el tipo de glaucoma (gonioscopia) y la medición del grosor corneal ya que puede influir en el valor de presión ocular (paquimetría).
¿Existe algún tratamiento definitivo para el ojo seco de modo que pueda dejar de utilizar colirios?
El ojo seco es una alteración crónica que se produce cuando la superficie del ojo no está bien lubricada por falta de lágrima o porque esta es de mala calidad, lo que puede dar origen a molestias oculares, problemas visuales y lesiones en la córnea o la conjuntiva. Para evitarlo, se recomienda no exponerse a corrientes de aire y evitar la sequedad y la polución ambiental. En la mayoría de casos no se puede tratar directamente la causa del ojo seco y es necesario realizar un tratamiento sustitutivo con lágrimas artificiales o pomadas lubricantes que ayudan a controlar la sequedad y la irritación. Si con este tratamiento no disminuyen los síntomas, existe la opción de preservar las lágrimas de la persona afectada, mediante el bloqueo de los conductos lagrimales, insertando un minúsculo tapón que evita el drenaje rápido de las lágrimas y permite conservar la hidratación ocular y proteger el ojo. Los pacientes con ojo seco más severo pueden requerir otros tratamientos adicionales que deberá valorar el oftalmólogo.
¿Para qué sirve una angiografía?
La angiografía es una técnica que sirve para delinear los casos de la retina o la coroides. Se utilizan diferentes contrastes, normalmente la fluoresceína sódica o el verde indocianina. Esta exploración también es muy útil para el diagnóstico de otras afecciones de la retina, especialmente del llamado epitelio pigmentado. En general, las angiografías sirven para estudiar múltiples enfermedades de la retina y su diagnóstico.
¿Qué es una rejilla de Amsler?
La Rejilla de Amsler es una prueba de autodiagnóstico muy eficaz para detectar los primeros síntomas de la DMAE. Se recomienda realizar esta fácil prueba de forma periódica a partir de los 50 años.
¿Qué síntomas produce un rechazo de un trasplante de córnea (queratoplastia)?
La mayoría de los pacientes que consultan por un rechazo de la córnea lo hacen por disminución de la visión. En ocasiones, puede producir sensación de cuerpo extraño o sensación de deslumbramiento o molestia de la luz.
Emergencias
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipiscing elit ac montes sagittis imperdiet mauris, proin auctor ornare vehicula quam erat gravida habitant sapien scelerisque dignissim mollis, non pharetra vel a pulvinar cubilia eu porta suscipit aenean placerat. Magnis ultrices metus felis sagittis per mus, euismod habitasse enim pharetra suscipit tortor non, ultricies netus mauris porttitor tellus. Semper nam fermentum orci scelerisque vehicula habitant litora morbi suscipit fusce, elementum aenean odio cursus sem libero lacus curabitur netus, cras venenatis tincidunt nisi placerat pellentesque mollis rhoncus consequat. Cras tempor mauris sapien vel ultrices ultricies consequat sagittis augue purus mattis fermentum quis, gravida cum cubilia nisl tristique arcu lacinia accumsan facilisi iaculis neque dictumst. Facilisi lacus eu iaculis congue bibendum scelerisque ornare non, fringilla viverra cubilia mus mauris nibh commodo.
Rhoncus fermentum fusce nisi non potenti felis dignissim a primis, condimentum mattis aptent dictumst in sociosqu pharetra torquent, dapibus dictum ac dis eget consequat hac tortor. Gravida phasellus faucibus suspendisse mattis imperdiet magna taciti pellentesque, tellus non proin aliquet dictum enim molestie porta pharetra, aenean mollis hendrerit congue hac platea in. Phasellus justo nisl faucibus platea aliquet a ultrices, vitae urna inceptos ornare dignissim erat suspendisse, massa suscipit praesent himenaeos sodales posuere.
¿Cómo es la visión de una persona con glaucoma?
El glaucoma provoca una disminución progresiva del campo visual del paciente, cuya visión periférica se va reduciendo poco a poco. Por ello, es difícil percatarse de esta pérdida gradual hasta que la enfermedad ya se encuentra en estadios avanzados y el campo visual se ha reducido en gran parte y de manera irreversible.
El mito de que las personas con glaucoma ven un túnel negro no se ajusta a la realidad, ya que el “aspecto” de la enfermedad varía según la persona y el grado de afectación del campo visual. Algunos pacientes describen visión borrosa, niebla o visión de puntos ciegos, aunque muchas veces les resulta difícil explicar qué les pasa y pueden confundir el glaucoma con otras enfermedades oculares como las cataratas.
¿Por qué se produce el ojo seco?
El envejecimiento celular normal del ser humano comporta una reducción de la producción de lágrimas. De hecho, se calcula que entre los 10 y 40 años, dicha producción se reduce un 50%. Además, otras causas comunes del ojo seco son infecciones oculares (conjuntivitis, ulceras de cornea, etc.), factores externos o ambientales (sol, viento, cloro, lentes de contacto..), y ciertos medicamentos. Los cosméticos y las cremas de limpieza pueden provocar irritación y alterar la lágrima normal.
¿Qué diferencia hay entre angiografía verde de indoceanina o fluoresceínica?
La verde de indocianina es una técnica que se utiliza en algunos casos de degeneración macular asociada a la edad exudativa y sirve para definir los neovasos y, ocasionalmente, se utiliza para diagnosticar alguna otra enfermedad. La angiografía fluoresceínica es la técnica más estándar para el estudio de las enfermedades de los vasos y de la retina en general.
¿Existe algún tratamiento nuevo para la DMAE?
La DMAE (degeneración macular asociada a la edad) es uno de los grandes retos de la oftalmología en la actualidad. Sabemos que existen dos tipos: la forma seca y la forma húmeda. La seca es la que padecen los pacientes que, lentamente, pierden visión. Se ha demostrado que con tratamientos con antioxidantes y vitaminas se puede reducir esta pérdida visual, pese a que el detenimiento de la evolución no es muy espectacular. Las formas húmedas, llamadas así porque se produce líquido en la mácula, son las más destructivas, y el tratamiento actual combina la terapia fotodinámica, que se empezó a aplicar hace unos años, con otros tratamientos, lo que parece demostrar la obtención de efectos más positivos. Cada año, aparecen nuevas opciones para intentar avanzar en la lucha contra esta enfermedad.
¿El queratocono tiene tratamiento? ¿Se puede prevenir o frenar?
El queratocono se produce por un adelgazamiento de la zona central de la córnea, cuya forma esférica habitual pasa a ser en forma de cono, provocando un astigmatismo irregular que distorsiona las imágenes y disminuye la visión. Normalmente, es debido a factores genéticos (en el 25% de los casos se transmite de padres a hijos), aunque también está relacionado con la alergia ocular o frotamiento continuo de los ojos.
El queratocono no se puede prevenir pero podemos frenar su evolución. Detectar precozmente esta enfermedad puede evitar casos muy avanzados que pueden llegar a requerir un trasplante de córnea (es la primera causa de trasplante en pacientes jóvenes). En casos leves, se puede conseguir una buena visión con gafas o lentes de contacto rígidas y en los que hay progresión, el cross-linking corneal ofrece un gran índice de éxito, impidiendo que el queratocono avance y mejorando la regularidad de la córnea. La técnica consiste en la administración de unas gotas de vitamina en la superficie de la córnea y su posterior exposición a una luz ultravioleta de baja potencia que provoca una reacción química que aumenta la rigidez de la córnea, debilitada a causa del queratocono.
Trato personalizado
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipiscing elit ac montes sagittis imperdiet mauris, proin auctor ornare vehicula quam erat gravida habitant sapien scelerisque dignissim mollis, non pharetra vel a pulvinar cubilia eu porta suscipit aenean placerat. Magnis ultrices metus felis sagittis per mus, euismod habitasse enim pharetra suscipit tortor non, ultricies netus mauris porttitor tellus. Semper nam fermentum orci scelerisque vehicula habitant litora morbi suscipit fusce, elementum aenean odio cursus sem libero lacus curabitur netus, cras venenatis tincidunt nisi placerat pellentesque mollis rhoncus consequat. Cras tempor mauris sapien vel ultrices ultricies consequat sagittis augue purus mattis fermentum quis, gravida cum cubilia nisl tristique arcu lacinia accumsan facilisi iaculis neque dictumst. Facilisi lacus eu iaculis congue bibendum scelerisque ornare non, fringilla viverra cubilia mus mauris nibh commodo.
Rhoncus fermentum fusce nisi non potenti felis dignissim a primis, condimentum mattis aptent dictumst in sociosqu pharetra torquent, dapibus dictum ac dis eget consequat hac tortor. Gravida phasellus faucibus suspendisse mattis imperdiet magna taciti pellentesque, tellus non proin aliquet dictum enim molestie porta pharetra, aenean mollis hendrerit congue hac platea in. Phasellus justo nisl faucibus platea aliquet a ultrices, vitae urna inceptos ornare dignissim erat suspendisse, massa suscipit praesent himenaeos sodales posuere.